یار دبستانی من      

         با من و همراه منی

                    چوب الف بر سر ما

                            بغض من و آه منی

                                  حک شده اسم من و تو

                                               رو تن این تخته سیاه

                                                         ترکه بیداد و ستم

                                                          مونده هنوز رو تن ما        

                                                           دشت بی فرهنگی ما

                                                                      هرزه تموم علفاش

                                                                               خوب اگه خوب

                                                                                              بد اگه بد

                                                                                مرده دل ای آدماش

                                                                              دست من و تو باید این

                                                                    پرده هارو پاره کنه

                                                                   کی می تونه

                                                        جز من و تو

                                       درد ما رو چاره کنه

                       یار دبستانی من...........

من از خویش گم شده ام

تو باید امانم بدهی

من از خویش گم شده ام

انجای سرزمین بد بندگی رامی خواهم با تکرار نام تو رها کنم

باید امانم بدهی

من از ابتدای اغاز یک راه با هم بودن صمیمی دور افتاده ام

اینجای رود دوری را بگذاربا تکرار نام تو برای همیشه به سمت دریای وصال بگردانم

من از خویش اگر گم شوم

چگونه در شکوه لبخند صبح بی تو لحظه ها را بگذرانم

خدای خوب الرحمان باید امانم بدهی

شنیده ام گوشه نشینانی ساده با ذکر تو خویش را رسانده اند به باران ریز علاقه

به بی گناهی یک روز از زندگی

یا حبیب یا طبیب

من اینجا ایستاده ام برای رساندن خویش به سر چشمه ی بقای دیدار

می خواهم ای محبوب ای رحمان خویش را برسانم به لحظه ی اشنای دیدار چونکه

انکس که ز شهر اشناییست داند که متاع ما کجاییست

یک ارزن انسانیت ، بسیار با ارزشتر از بزرگترین فیلسوف جهان بودن است. حکیم ارد بزرگ

کارگزاران شایسته ، کارهای مهم را ، بدست ناتوانان نمی سپارند. حکیم ارد بزرگ

ناتوان ، لبریز از واژه های ناامید کننده است. حکیم ارد بزرگ

آدمهای ناتوان ، تشنه دیدن چشم و ابروی این و آن هستند و آواره کوچه ها و خیابانها ... حکیم ارد بزرگ

پایداری و کوشش ، کلید هر در بسته است. حکیم ارد بزرگ

تواناترین آدمیان ، بر دلها فرمانروایی می کنند. حکیم ارد بزرگ
عاشق میهن ، شرف ، آزادی و انسانیت بودن فراتر از عشق ورزی به سیمای دیگریست. حکیم ارد بزرگ

این اشتباه است که همبستگی ملی و میهنی خویش را در رخدادهای شوم و جنگ بجوییم. جشن ها و کار و کوشش های میهنی می توانند نماد همبستگی ملی باشند. حکیم ارد بزرگ

هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی ، این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت ، نشکنی و اگر شکستی ، باز هم ناامید نشو ، چرا که آرام جان دیگری در راه است. حکیم ارد بزرگ

کمک به همگان ، دلبستگی و عشق برجستگان است. حکیم ارد بزرگ

همراه و غمخوار همسایگان خویش باشید ، اما نه آن اندازه که دیوار ادب فرو ریزد. حکیم ارد بزرگ

دوستی که نومیدنامه می خواند ، همیشه سوار بر تو و پیشدار دورخیزهای بلندت خواهد بود. حکیم ارد بزرگ

خموشی در برابر بدگویی از دوستان ، گونه ای دشمنی است. حکیم ارد بزرگ

اُرُد ، یک ایرانی است ، نام شناسنامه ایی او ، مجتبی شرکاء می باشد . در نیمه شبی پر برف ، از ماه دی ، در شهر مشهد زاده شد ، او دومین فرزند خانواده است . پدرش شادروان محمد تقی شرکاء ، فرزند بابا ، از شهر شیروان در خراسان شمالی بود ، مردی آزاده و بسیار نیک و مهربان که همواره دل به کانون گرم خانواده داشت . مادر اُرُد ، شادروان فاطمه جاهد طبسی از ایل دلاور قشقایی شیراز بود ، زنی مهربان ، دانش آموخته و دلسوز که همواره برای رشد فرزندان دلبندش کوشش نموده و رنج ها کشید . نام تنها فرزند اُرد ، غزاله می باشد. حکیم ارد بزرگ

پیام اُرُد برای جهانیان ، زندگی در سایه مهربانی ، آزادی و شادی است. حکیم ارد بزرگ

چشمه مهر و مهربانی ، همواره در دل اُرُد ، جاری خواهد بود. حکیم ارد بزرگ

چگونه بر بزرگی کاخ های فرمانروایان گذشته خرده می گیریم ؟ این کاخ ها نماد و نگار سرزمین ما ، در برابر دیگر سرزمینها بوده است . در ارزیابی گذشته ، باید دیدی فراخ داشت. حکیم ارد بزرگ

سرفرازی کشور ، باید بزرگترین خواست همگانی باشد. حکیم ارد بزرگ

شایسته نیست ، گفتاری را بر زبان جاری سازیم که به همبستگی کشور، آسیب می رساند. حکیم ارد بزرگ

شکوفا سرزمینی است که، مردمی از خودگذشته و آزادیخواه دارد. حکیم ارد بزرگ

کارمندان نابکار، از دزدان و آشوبگران، بیشتر به کشور آسیب می رسانند. حکیم ارد بزرگ

مردمی که غرور میهنی ندارند ، سرزمین خویش را خیلی زود از دست می دهند. حکیم ارد بزرگ

همبستگی ملی را با مهر و دوستی افزون کنیم. حکیم ارد بزرگ

تنها خودخواهان دیرباور، تجربه تاریخی را به هیچ می گیرند ، اینگونه آدمیان ، روند پویش همگانی را کُند می کنند. حکیم ارد بزرگ

چه فرقی است میان کویر سوزان و برهوت و سرزمین هایی که انسانیت در آنها مرده است. حکیم ارد بزرگ

فلسفه چیست ؟ راه رسیدن به آزادی و انسانیت است. حکیم ارد بزرگ

بزرگترین فیلسوفان جهان ، همواره از مهر و انسانیت سخن گفته و می گویند. حکیم ارد بزرگ

سخنان فلاسفه بزرگ جهان پیچیده نیست ، شیره اندیشه همه آن ها می شود : مهربانی ، آزادگی و انسانیت. حکیم ارد بزرگ

دانشمندان بی سواد بسیاری دیده ام، همانهایی که از انسانیت بویی نبرده اند. حکیم ارد بزرگ

یک ارزن انسانیت ، بسیار با ارزشتر از بزرگترین فیلسوف جهان بودن است. حکیم ارد بزرگ